-
1 ciąg
сущ.• курс• направление• обиход• очередность• очередь• порядок• последовательность• последствие• поток• преемственность• продолжение• проход• результат• ряд• следствие• строка• течение• тираж• ход* * *♂, Р. \ciągu 1. протяжение ň, течение ň;w \ciągu tygodnia в течение недели;
2. путь; полоса ž;\ciąg komunikacyjny трасса, транспортная артерия; \ciąg zieleni полоса зелени; \ciąg pieszy (dla pieszych) пешеходная дорожка, тропа;
3. (powietrza) тяга ž; струя ž; сквозняк (przeciąg);4. ав. тяга ž; 5. мат. ряд, последовательность ž;● \ciąg dalszy nastąpi продолжение следует;
robić coś w dalszym \ciągu продолжать делать что-л.;jednym \ciągiem a) непрерывно;
б) залпом, за один приём;\ciąg ptaków перелёт птиц; \ciąg ryb, zwierząt сезонная миграция рыб, животных
* * *м, Р ciągu1) протяже́ние n, тече́ние nw ciągu tygodnia — в тече́ние неде́ли
2) путь; полоса́ żciąg komunikacyjny — тра́сса, тра́нспортная арте́рия
ciąg zieleni — полоса́ зе́лени
ciąg pieszy (dla pieszych) — пешехо́дная доро́жка, тропа́
4) ав. тя́га ż5) мат. ряд, после́довательность ż•- robić coś w dalszym ciągu
- jednym ciągiem
- ciąg ptaków
- ciąg ryb
- zwierząt
См. также в других словарях:
ciąg — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występowanie po sobie, jeden po drugim, pew nych elementów w przestrzeni; droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciąg… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego
rozwiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozwiązywaćzuję, rozwiązywaćzuje, rozwiązywaćany {{/stl 8}}– rozwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozwiązywaćwiążę, rozwiązywaćwiąże, rozwiązywaćwiąż, rozwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trakt — m IV, D. u, Ms. traktkcie; lm M. y 1. «szlak komunikacyjny; droga, gościniec» Szeroki trakt. Trakt bity, leśny. Główny trakt. Trakt pieszy. Trakt mrówek. 2. bud. «ciąg pomieszczeń w budynku, umieszczonych na jednej osi» Trakt podłużny, poprzeczny … Słownik języka polskiego
